Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016

Στους δρόμους του Κρασιού, του Μέλανα Δρυμού και της Τοσκάνης!!


Ξεκινώντας για ένα ονειρεμένο ταξίδι, το μόνο που ήθελα φυσικά ήταν να περάσω υπέροχα και αν είναι δυνατόν να καταφέρω να κρατήσω αυτές τις στιγμές, να κυλήσουν όσο το δυνατόν πιο αργά!
Έλα όμως που συνήθως συμβαίνει το αντίθετο!! Οι ώρες και οι μέρες περνούν σαν νεράκι όταν περνάς καλά, κι έτσι βρίσκομαι πάλι εδώ να σας απαριθμήσω όσα έζησα!!
Ξεκινήσαμε σχεδόν μεσημέρι από το σπίτι μας, μπήκαμε στο αυτοκίνητο μαζί με όλα τα απαραίτητα για το ταξίδι μας και οδεύσαμε  προς Ηγουμενίτσα απ'όπου 01:00 τα μεσάνυχτα θα ξεκινούσε το μακρινό μας ταξίδι.
Την επόμενη μέρα αργά το μεσημέρι φθάσαμε επιτέλους στην Ανκόνα της Ιταλίας.

Αποβιβαστήκαμε και ξεκινήσαμε βιαστικά βιαστικά για την λίμνη Κόμο, μια από τις πιο μυθιστορηματικές λίμνες της Ευρώπης, κοντά στο Μιλάνο.

Η διαμονή μας εδώ είχε τον χαρακτήρα (δυστυχώς) του περάσματος για μια νύχτα, καθώς ο προορισμός μας ήταν άλλος.
Όπως πολύ πετυχημένα έγραψε ο Μαρκ Τουέιν το 1869, είναι ένας παράδεισος γαλήνιας ανάπαυσης και ονειροπόλησης.

Οι κωμοπόλεις Bellagio, Menaggio και Varenna βρίσκονται στη μέση περίπου της Λίμνης, εκεί όπου συναντούνται οι τρεις βραχίονές της.
Μια από αυτές, την Bellagio αποφασίσαμε να επισκεφθούμε κατά την ολιγόωρη διαμονή μας, ευελπιστώντας να επιστρέψουμε δριμύτεροι σύντομα.
Με ένα καραβάκι διασχίσαμε τα νερά της Λίμνης και φθάσαμε στην φημισμένη Bellagio, η οποία για πολλούς θεωρείται η ομορφότερη πόλη της Ευρώπης.
Η αριστοκρατική Bellagio!!
Πολύχρωμα αρχοντικά, εντυπωσιακές βίλες, στολισμένα μπαλκόνια σπιτιών, πλακόστρωτα καλντερίμια, ατμοσφαιρικά wine-bars, επώνυμα καταστήματα και αντικερί και μια προκυμαία πνιγμένη στα λουλούδια.





Η Villa Serbelloni (1850) λειτουργεί σήμερα σαν ξενοδοχείο πολυτελείας (Grand Hotel Villa Serbelloni), καταλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος της κορυφής του ακρωτηρίου και διαθέτει εκπληκτική θέα στην λίμνη.
Μετά από μια μεγάλη βόλτα μέχρι την είσοδο της Villa Melzi χαλαρώσαμε στον κεντρικό παραλιακό πεζόδρομο με τα ολάνθιστα παρτέρια.




Villa Melzi
Αφού πήραμε μια μικρή γεύση από την μαγευτική λίμνη Κόμο, την επόμενη μέρα το πρωί αναχωρήσαμε για τον τελικό προορισμό μας, την Μυλούζη της Αλσατίας.
Η άφιξή μας στο ξενοδοχείο Kyriad hotel Mulhouse Centre έγινε μόλις ήδη είχε πέσει η νύχτα, μετά από πολύωρα συνεχή μποτιλιαρίσματα στα αναρίθμητα τούνελ της Ελβετίας. 
Κουρασμένοι και πεινασμένοι δοκιμάσαμε τα πρώτα εδέσματα στην πόλη της Μυλούζης.




Η γειτονιά στην Μυλούζη
Η επόμενη όμως μέρα προβλεπόταν μοναδική κι αγαπημένη.
Route des vins d' Alsace: η αγαπημένη μου μέρα στους δρόμους του κρασιού.
Το πρωί ποτέ δεν φύγαμε νηστικοί, η γειτονιά μας ήταν πολύ εμπλουτισμένη σε αυτά!!







Ο δρόμος του κρασιού φαινόταν σαν καρτποστάλ....οι σειρές των αμπελιών, τα ερείπια περήφανων μεσαιωνικών κάστρων, τα χωριά που περιβάλλονται από τείχη, οι λουλουδιασμένοι δρόμοι, τα φιλόξενα ξενοδοχεία, τα υπέροχα κελάρια, τα ιστορικά σπίτια, οι εκκλησίες και τα ρωμαϊκά συντριβάνια που απλόχερα κληροδότησε η αναγέννηση.
Στο μοναδικό, γραφικό Eguisheim:




Ρωμαϊκά συντριβάνια 


Οι εκκλησίες

Τα κρασιά δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις..... είναι πολύ καλά, σε απίστευτες τιμές και είναι από μόνα τους λόγος για ένα ταξίδι στην περιοχή.
Ο θριαμβευτής της Αλσατίας με λεπτό φρουτώδες άρωμα το κρασί Reisling.

Υπέροχα γλυκά, τάρτες με μύρτιλο, μήλο ή φράουλες, bretzel, μπισκότα, τα λογής λογής κρουασάν, μπριός και τόσα άλλα, φρεσκότατα από τις μοναδικές boulangerie και patisserie!!
Κι εγώ εν μέσω αυτών των εδεσμάτων, που ξεπρόβαλαν σε κάθε γωνιά και δοκίμαζαν την αυτοσυγκράτησή μου.






Πολύ με ενθουσίασαν αυτές οι πολύχρωμες ολοκέντητες γάστρες, οι οποίες μπορούσαν να γίνουν δικές σου έναντι αρκετών ευρώ!

Το Κολμάρ είναι η πρωτεύουσα του Γαλλικού Νομού του Άνω Ρήνου, με λίγο περισσότερο από 65000 κατοίκους, εξάντλησε όλη την ατμοσφαιρική της μαγεία πάνω μου.
Η πόλη είναι απίστευτα γραφική με την μικρή της Βενετία (petit venice).



Μικρή Βενετία


Επισκεφθήκαμε κι άλλα, κι άλλα Αλσατικά χωριουδάκια πανέμορφα και ειδυλλιακά χωμένα μέσα στα αμπέλια τους.
Το Riquewihr, το Ribeauville, δεν χόρταινες να τα βλέπεις, να τα φωτογραφίζεις και τελικά δύσκολα έπαιρνες τον δρόμο για να φύγεις.





Τελευταίος προορισμός μας στην Αλσατία ήταν η πρωτεύουσά του, το Στρασβούργο με τον ποταμό Ιλ και τις όμορφες παραδοσιακές γέφυρες που ενώνουν τις όχθες του.
Τα στενά υδάτινα μονοπάτια του, τα κουκλίστικα σπίτια με τα λουλουδιασμένα μπαλκόνια, που καθρεπτίζονται στα ήρεμα νερά των καναλιών, με έκαναν να αναρωτηθώ, εάν έχω ξαναδεί τόσες όμορφες εικόνες μέσα σε μια μέρα.



















Αφρώδης Οίνος Cremant d'Alsace 

Choucroute Alsacienne (Σπεσιαλιτέ της Αλσατίας)

Au Pont Saint Martin (restaurant)
Η επόμενη μέρα άρχισε σε έδαφος Γερμανικό, διασχίζοντας τον Ρήνο, μια ανάσα από κει που μέναμε και φυσικό όριο μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας. 
Ξεκινήσαμε την διαδρομή μας στον Μέλανα Δρυμό, στην κοιλάδα του Simonswald, μια απο τις ομορφότερες κοιλάδες του μέλανα δρυμού.
Η πρώτη μας στάση ήταν στο Waldkirch, μια γραφική πόλη και συγκεκριμένα σε ένα υπαίθριο adventure park.
Περπατήσαμε αρκετά για να ανέβουμε στο βουνό μέσα σε μια πανέμορφη φύση και τελικά όταν φτάσαμε επιλέξαμε να δραστηριοποιηθούμε στο treetop (υπερυψωμένα μονοπάτια σε ξύλο και σκοινί) και το giant tube slide (κλειστή τσουλήθρα).
Σαν μικρά παιδιά χαρήκαμε με όλη μας την ψυχή αυτές τις δραστηριότητες.





Ξεπέρασα την Τσίτα!! :)

Θα μπορούσαμε να ψήσουμε κιόλας!! :)
Με αυτά και με αυτά πέρασαν αρκετές ώρες από το πρωινό και έπρεπε να φύγουμε ολοταχώς για το χωριό Triberg στην καρδιά του μαύρου δάσους.
Γνωστό για τους ψηλότερους καταρράκτες της Γερμανίας και για την ειδίκευσή του στα ρολόγια κούκους.






Στην καρδιά του μέλανα δρυμού, στην πατρίδα της διάσημης τούρτας Black Forest  δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε φυσικά την δοκιμή της. 
Ένα γενναίο κομμάτι της μας στύλωσε για την συνέχεια του ταξιδιού.



Η επόμενη στάση της ημέρας ήταν στην λίμνη Titisee, εκεί φανήκαμε λίγο άτυχοι γιατί η βροχή που ήδη είχε ξεκινήσει από το Triberg δυνάμωσε αρκετά και η βόλτα μας ήταν ελάχιστη στην όμορφη λίμνη.
Λίμνη Titisee

Στα δάση του Μέλανα Δρυμού, στο Νοτιοδυτικό κομμάτι της Γερμανίας αυτή την φορά, βρεθήκαμε να κάνουμε την περιήγησή μας την επόμενη μέρα.
Έτσι συνεχίσαμε να απολαμβάνουμε ένα παραμυθένιο τοπίο, κουκλίστικα χωριά, τοπικές σπεσιαλιτέ με έντονη προσωπικότητα, αλλά και Belle Epoque περιπάτους στο Baden-Baden.

Κουκλίστικο χωριό Gengenbach
Gengenbach

Gengenbach

Gengenbach
Gengenbach

Gengenbach

kappelrodeck χωριουδάκι

kappelrodeck χωριουδάκι

Baden-Baden, φανταστείτε μια λουτρόπολη με ένα ποτάμι και ένα πάρκο να την διατρέχουν κατά μήκος και να της χαρίζουν παραμυθένια όψη.
Σε όλα αυτά προσθέστε φινέτσα, αρχοντιά, ιδιαίτερη αρχιτεκτονική. Μετά από όλα αυτά φυσικά το αποτέλεσμα είναι glamour!!
Baden-Baden

Baden-Baden

Baden-Baden

Baden-Baden
Το δικό μου μέλημα σε αυτή την πόλη, αν μη τι άλλο, ήταν να πάρω τα θερμά λουτρά μου στο "Caracala Thermes". Δεν το μετάνιωσα καθόλου, αντίθετα ήταν ένα από τα καλύτερα στιγμιότυπα της επίσκεψής μου στο Baden-Baden.
Υπάρχουν διάφορες πισίνες με διάφορες θερμοκρασίες από 18 έως 40 βαθμούς, για να ζήσεις στιγμές χαλάρωσης και ευεξίας. 
Baden-Baden
Caracalla Thermes
Απόγευμα πια φτάνουμε στο Freiburg, Γερμανική πόλη στα νότια υψώματα του Μέλανα Δρυμού.
Είναι η πόλη που άφησε την τελευταία του πνοή ο Νίκος Καζαντζάκης, αλλά και η πόλη του κρασιού και της φιλοξενίας.
Η παλιά πόλη με στενά δρομάκια, πολύχρωμα σπιτάκια και πλατείες με τρεχούμενα νερά.
Τα λούκια με το νερό δεξιά και αριστερά του πλακόστρωτου μετρούν εκατοντάδες χρόνια ζωής, γιατί βρίσκονται εκεί από τον Μεσαίωνα και χρησίμευαν σαν δεξαμενές νερού σε περίπτωση πυρκαγιάς.
Ένα ρητό λέει ότι, αν κάποιος που επισκέπτεται το Freiburg για πρώτη φορά παραπατήσει και πέσει μέσα, τότε θα ξαναγυρίσει εκεί.....Κι εγώ όπως βλέπεται φρόντισα γι'αυτό!! :)



Η πλατεία του καθεδρικού ναού είναι ταυτόχρονα η μεγαλύτερη πλατεία του κέντρου της πόλης, όπου καθημερινά πραγματοποιείται η εβδομαδιαία αγορά.
Καθεδρικός ναός

Καθεδρικός ναός
Ιδιαίτερη εντύπωση στην πλατεία του καθεδρικού ναού, προκαλεί το ιστορικό πολυκατάστημα από το 1532 με αυτή την σκουροκόκκινη πρόσοψη και τον έγχρωμο γωνιακό πυργίσκο.
Πλατεία καθεδρικού ναού


Άξια θαυμασμού τα λεγόμενα baechle (μικρά κανάλια)


Η πλατεία Augustinerplatz είναι η δεύτερη κεντρική πλατεία του ιστορικού κέντρου.
Περιβάλλεται από το αλλοτινό μοναστήρι των Αυγουστίνων και αποτελεί αγαπημένο σημείο συνάντησης των κατοίκων του Freiburg και αυτό οφείλεται ίσως στην μεγάλη σκάλα στο τέλος της πλατείας.
Ο κεφάτος συνωστισμός γύρω της θυμίζει έντονα την Ισπανική σκάλα της Ρώμης.
Πλατεία Augustinerplatz


Πλατεία Augustinerplatz
Πλατεία Augustinerplatz

Η βόλτα μας φυσικά στο όμορφο Φράιμπουργκ δεν θα μπορούσε να τελειώσει αλλιώς, οι μπυραρίες μας περίμεναν κι εμείς τις τιμήσαμε δεόντως.
Το τιμώμενο πιάτο δεν θα λεγόταν αλλιώς εκτός από.....black forest...στο μαύρτο δάσος βρισκόμασταν!!


Η συνέχεια του ταξιδιού προέβλεπε (δυστυχώς), την επόμενη μέρα αναχώρηση από τον δρόμο του κρασιού και του Μέλανα Δρυμού.
Από την άλλη, ευτυχώς που η επιστροφή θα γινόταν σταδιακά, λόγω των πολλών χιλιομέτρων.
Πήραμε λοιπόν με βαριά καρδιά τον δρόμο της επιστροφής.
Η μικρή μας στάση στην όμορφη πόλη της Ανατολικής Γαλλίας Μπεζανσόν μας αναπτέρωσε το ηθικό.
Η πρωτεύουσα του Νομού Ντού (Doubs), της περιφέρειας Φρανς-κοντέ (France- Compte), έχει αναπτύξει τις συνοικίες της στις όχθες του ποταμού Ντου.
Besancon

Besancon

Besancon

Ποταμός Ντου

Besancon, ποταμός Doubs

Ποταμός Doubs στο Besancon

Όμως κάπου εκεί στο σταυροδρόμι της Γαλλίας με την Ιταλία και την Ελβετία, κοντά στην Γενεύη, σε Γαλλικό έδαφος μας φιλοξένησε "η Βενετία των Άλπεων".
Η παραλίμνια πόλη Annecy ή Ανσύ , έχει δώσει το όνομά της στην πιο καθαρή λίμνη της Ευρώπης.
Περπατήσαμε στην εκπληκτική παραλίμνια ζώνη της, θαυμάζοντας την υπέροχη φύση της.
Αυτή η επαρχιακή πόλη της Γαλλίας, έχει χαρακτηριστεί σαν μια από τις πλέον "ανθισμένες" πόλεις και όχι άδικα όπως θα δείτε από τις φωτογραφίες.

Η παλιά πόλη πλάι σε δεκάδες κάστρα, με δυο ποτάμια να την διασχίζουν σχηματίζοντας μικρά και μεγάλα κανάλια μέσα στο κέντρο της πόλης, δεν μας μάγεψε απλά.......μας συγκλόνισε!!


Αρκεστήκαμε να ανέβουμε πάνω στην "Γέφυρα του Έρωτα" , να κοιτάξουμε προς την Λίμνη και το νησί των κύκνων και να σκεφτούμε πως αυτή η πόλη δεν μπορεί να υπάρχει παρά μόνο στα όνειρά μας!!





Palais de l'ile
Μέσα στο τόσο ειδυλλιακό τοπίο, δεν ξέχασα φυσικά να ικανοποιήσω και την γευστική μου δίψα.
Υπέροχα χειροποίητα παγωτά και γλυκά, αποσπούσαν την προσοχή μου σε κάθε γωνιά και οι ουρές που σχηματίζονταν τριγύρω τους σε έκαναν να καταλάβεις την γευστική τους αξία.

Η βόλτα μας στο Annecy (και η κάθε βόλτα μας) έκλεισε γευστικά με αυτή την medium rare steak για κακή μου τύχη. Διότι εγώ την μπριζόλα την θέλω well done. 
Aς πρόσεχα, χάθηκε μια παραδοσιακή tartiflette au reblochon?? ή εν ανάγκη μια από μύδια αχνιστά βρε παιδί μου!!

Με το φως της ημέρας, προορισμός Φλωρεντία, μέσω Σαμονί-Αόστα-Γένοβα. 
Οι δυο τελευταίες βραδιές αφιερωμένες στην πρωτεύουσα της Τοσκάνης, λίκνο της Αναγέννησης, γενέτειρα του Μποτιτσέλι, πρωτεύουσα της τέχνης και όχι μόνο.
Η επίσκεψη στην πόλη του Λεονάρντο ντα βίντσι αποτελεί αδιαμφισβήτητα μια πραγματική εμπειρία ζωής.
Ο ποταμός Άρνος

 Η Ponte Vechhio (παλιά γέφυρα), περνάει πάνω από τον ποταμό Arno και ενώνει τα δυο κομμάτια της πόλης.
Φιλοξενούσε κατά κύριο λόγο κοσμηματοπωλεία και καταστήματα καλλυντικών και την σημερινή μορφή της πήρε τον 14ο αιώνα.
Ακόμη και οι Ναζί σεβάστηκαν την ομορφιά της, αφού είναι η μόνη γέφυρα που δεν ανατίναξαν όταν έφυγαν από την Φλωρεντία.
Ponte Vechhio

Ponte Vechhio


Palazzo Vechhio
Ο Γιαν Φαμπρ είναι Φλαμανδός καλλιτέχνης, πολλοί θα θυμόσαστε τον χαρακτηρισμό του ως  "Persona Non Grata" .
Ένα από τα τρία νέα έργα του, που δημιούργησε ειδικά για την πόλη των Μεδίκων είναι η γιγαντιαία χελώνα της "Ουτοπίας", λίγο αποκομμένη  από την υπαίθρια έκθεση αγαλμάτων της πλατείας, μονοπωλούσε τα φλας των τουριστών, αλλά δεν ξέρω αν εναρμονιζόταν με το περιβάλλον.
Δίπλα στα συγκλονιστικά έργα του Μιχαήλ Άγγελου και του Ντονατέλο, νομίζω τα σύγχρονα αυτά έργα δεν μπορούν να έχουν καμία τύχη.
Η χελώνα της "ουτοπίας", Piazza della Signoria

Piazza della Signoria (Γιαν φαμπρ: χελώνα της ουτοπίας)

Museo di San Marco
Η συγκλονιστική ομορφιά του Δαβίδ, εξαφάνιζε το σύγχρονο έργο
που στεκόταν δίπλα του, δηλαδή το έργο του Γιαν Φάμπρ.
Εξ'άλλου το αναγνωρίζει κι ο ίδιος: " Δεν μπορείς να ανταγωνιστείς τον Μιχαήλ Άγγελο ή τον Δαβίδ και δεν χρειάζεται να το κάνεις"
Piazza della Signoria

Piazza del Duomo



Piazza della Repubblica

Πινακοθήκη Ουφίτσι


Piazza del Duomo, την παράσταση εδώ κλέβει ο καθεδρικός (Duomo) της Φλωρεντίας.
Το καμπαναριό με τα 82 μέτρα και τα 414 σκαλοπάτια, τα οποία πρέπει να ανέβεις για να βρεθείς στην κορυφή του, σου κόβει την ανάσα.
Δίπλα το βαπτιστήριο από τον 5ο μ.χ αι. εντυπωσιάζει με τις μοναδικές τοιχογραφίες του και τις εκλεκτές του πύλες.

Piazza del Duomo

Arno River

 Όπως σε κάθε Ιταλική πόλη, έτσι και στην Φλωρεντία, σπουδαίο ρόλο παίζει το φαγητό.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ετήσιο φεστιβάλ γεύσης, που κάθε Μάρτιο προσελκύει περισσότερους από 15.000 επισκέπτες.
Το τιραμισού στην Piazza del Duomo
Υπερκεφτέδες από την "Hostaria da Ganino"
Εκατοντάδες γεύσεις παγωτών ποζάρουν στις βιτρίνες σε κάθε γωνιά, ποια να πρωτοδοκιμάσεις άραγε; Το δίλημμα είναι σοβαρό!! 





Είναι εκείνο το μέρος που δεν χάνεσαι ποτέ, κάθε της γωνιά και ένα ερέθισμα, κάθε βήμα σε βάζει πιο βαθιά στην δίνη της τέχνης και της Αρχιτεκτονικής, αυτή είναι η Φλωρεντία.
Κι εγώ δεν θα χαθώ, κάποια στιγμή θα γυρίσω, όχι μόνο στην Φλωρεντία, αλλά σε κάθε γωνιά αυτού του ταξιδιού.
Γιατί κάθε πόλη, κάθε σημείο με τα παιχνίδια των χρωμάτων τους, στάθηκαν ικανά να με σαγηνέψουν.
Καλή συνέχεια πλέον σε μέρη αγαπημένα, γιατί η ζωή μας είναι ένα συνεχές ταξίδι και έτσι πρέπει να την αντιλαμβανόμαστε!!

6 σχόλια:

  1. Τι ομορφα μέρη Μαρία!!
    Υπέροχα.Πολύ ωραίο ταξίδι. Πάντα είναι λίγες οι μέρες για να απολαύσεις τέτοια ομορφιά
    Η αγαπημενη μου Τοσκάνη που ελπίζω σύντομα να τηνεπισκεφθώ.. Οδικώς νομίζω το ταξίδι είναι εντελώς διαφορετικό. Εχεις την δυνατότητα να δεις τόσα πολλά..

    Μπραβο!! Έύχομαι σε πολλά πολλά όμορφα ταξίδια :)

    Μας ταξίδεψες ωραία ;)

    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μάριον, πραγματικά οι μέρες ήταν λίγες για ένα τόσο μεγάλο οδικό ταξίδι, πόσο μάλλον όταν έχεις να δεις και να απολαύσεις τόσα όμορφα μέρη!!
      Η Τοσκάνη είναι πανέμορφη και σου εύχομαι σύντομα να πας!!
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  2. Τι όμορφες εικόνες! Πάντα έτσι ομορφα να περνάτε! Να είστε καλά να ξαναπάτε συντομα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Μαρία μου!! Μακάρι να μπορούσα να ταξιδεύω πιο συχνά!!

      Διαγραφή
  3. Υπέροχο ταξίδι Μαρία! Υπέροχες, πραγματικά παραμυθένιες εικόνες.
    Μπράβο σας που το πραγματοποιήσατε. Προσωπικά με ξεσήκωσες για τα καλά τώρα :)
    Πάντα να περνάτε τόσο όμορφα και μοναδικά. Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Ερμιόνη μου!!
      Χαίρομαι που σε ξεσήκωσα Ερμιόνη, να πάτε με την πρώτη ευκαιρία, αξίζει τον κόπο!! Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή